Θανάτου, γραφέας

(5ος αι. π.Χ.). Συμβατικό όνομα αρχαίου αγγειογράφου, του οποίου το πραγματικό όνομα παραμένει άγνωστο. Φιλοτεχνούσε λευκές ληκύθους, που επειδή τις χρησιμοποιούσαν κυρίως σε νεκρικές τελετές, η θεματολογία τους ήταν εμπνευσμένη από αυτές. Έχουν διασωθεί δύο από αυτές, εκ των οποίων η μία βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών και η άλλη στο Βρετανικό του Λονδίνου. Και οι δύο χρονολογούνται στο διάστημα 440-435 π.Χ. Η πρώτη εικονίζει τον Ύπνο και τον Θάνατο να οδηγούν στον τάφο μια νεαρή νεκρή. Στο βάθος τους παρακολουθεί ο ψυχοπομπός Ερμής. Στη δεύτερη, ο Ύπνος και ο Θάνατος κρατούν μια νεαρή γυναίκα μπροστά σε έναν τάφο. Και τα δύο αγγεία φέρουν έντονα κοινά χαρακτηριστικά και μαρτυρούν καλλιτέχνη εξαιρετικού ταλέντου.